Wereld ging er in dertig jaar sterk op vooruit, maar hardnekkigste uitdagingen blijven groot

Ondanks grote vooruitgang in de afgelopen drie decennia blijven sommige hardnekkige ongelijkheden bestaan, wat het vertrouwen in instellingen opnieuw doet afnemen, blijkt uit het nieuwe rapport van ILO.

De studie, The state of Social Justice. A work in progress, is gepubliceerd in aanloop naar de Wereldtop voor Sociale Ontwikkeling die in november in Doha zal plaatsvinden.

Het rapport stelt vast dat de wereld weliswaar rijker, gezonder, productiever en beter opgeleid is dan in 1995, maar dat de voordelen niet gelijkmatig zijn verdeeld en dat de vooruitgang die is geboekt in het terugdringen van ongelijkheid, is gestagneerd.

Sociale bescherming

Er is heel wat goed nieuws te melden sinds 1995. Het percentage kinderarbeid onder 5- tot 14-jarigen halveerde (van 20 naar 10 procent). Extreme armoede kende een daling van 39 naar 10 procent van de wereldbevolking en tien procent meer kinderen maakten hun basisschool af. Voor het eerst is ook meer dan de helft van de wereldbevolking sociaal beschermd.

Maar er blijven hardnekkige pijnpunten: 71 % van het inkomen wordt nog bepaald door de toevalligheid waar je wordt geboren en het geslacht waarmee je ter wereld komt.

De kloof tussen mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt is sinds 2005 met slechts drie procentpunten kleiner geworden en bedraagt nog steeds 24 %. Dat wil zeggen dat er in dit tempo pas over een eeuw wereldwijde gelijkheid op vlak van loon zal worden bereikt tussen mannen en vrouwen.

Erosie van vertrouwen

Door structurele ongelijkheid neemt het vertrouwen in instellingen af, en dat beeld zien de onderzoekers al sinds 1982 weerspiegeld in toenemende frustratie over het feit dat inspanningen niet eerlijk worden beloond. De ILO waarschuwt dat deze erosie van vertrouwen de legitimiteit van democratische systemen en internationale samenwerking dreigt te ondermijnen.

‘De wereld heeft onbetwistbare vooruitgang geboekt, maar we kunnen de miljoenen mensen die nog steeds worden uitgesloten van kansen en waardig werk niet negeren’, zegt Gilbert F. Houngbo, directeur-generaal van de ILO. ‘Sociale rechtvaardigheid is niet alleen een morele plicht, maar ook essentieel voor economische zekerheid, sociale cohesie en vrede.’

Het rapport benadrukt de noodzaak om sociale rechtvaardigheid centraal te stellen in alle beleidsvorming – van financiën en industrie tot gezondheid en klimaat – en om de samenwerking tussen regeringen, internationale instellingen en sociale partners te versterken om coherente antwoorden te bieden op internationale uitdagingen.