Soedanese bendes zaaien terreur via verkrachting van kinderen

Het kinderfonds van de Verenigde Naties kon 221 verkrachtingszaken documenteren sinds begin 2024. Dat cijfer is slechts het topje van de ijsberg, omdat gezinnen vaak de weg niet vinden om aangifte te doen, uit schaamte liever niet willen getuigen of angst hebben voor vergelding.

‘Kinderen van amper een jaar oud zijn verkracht’, zegt Unicef-directeur Catherine Russell. ‘Dit zou de hele wereld moeten shockeren.’

Meisjes en jongens

Volgens Russell lopen miljoenen kinderen in Soedan het risico op seksueel geweld omdat ‘verkrachting wordt ingezet als een oorlogstactiek’, zegt ze.

Van de 221 getuigenissen van kinderen die het seksuele geweld hebben overleefd, is 66 procent een meisje. Zestien getuigenissen gaan over kinderen van jonger dan vijf jaar oud.

Unicef merkt op dat het opmerkelijk is dat een derde van de getuigenissen jongens betreft omdat het stigma om een verkrachting te melden bij hen – of hun familie – vaak nog een stuk groter is.

Blijvende littekens

Gezinnen ontvluchten het geweld in verschillende regio’s van het land en worden tijdens die chaos vaak van elkaar gescheiden. Als kinderen tijdens zo’n vlucht zonder familie komen te staan of als niet-begeleide minderjarige terecht komen in vluchtelingenkampen, zijn ze vaak nog meer kwetsbaar voor seksueel geweld of uitbuiting.

Unicef werkt samen met lokale partners aan de oprichting van veilige ruimtes voor slachtoffers van seksueel geweld. Vaak worden die ruimtes georganiseerd binnen medische centra of zijn ze een onderdeel van mobiele ziekenhuizen. Verder wordt er ook geïnvesteerd in de opleiding van gezondheidswerkers en psychologen om slachtoffers bij te staan en te ondersteunen.

De organisatie roept daarnaast ook de leiders van het land op om toe te zien op het respecteren van de mensenrechten en een betere bescherming van de kinderen.

‘Het wijdverspreide seksueel geweld in Soedan heeft terreur gezaaid onder de mensen, vooral onder de kinderen’, zegt Russell. ‘De verschillende partijen in het conflict en de onderhandelaars moeten alles in het werk stellen om een einde te maken aan deze ernstige schendingen. De littekens van deze oorlogsdaden zijn onmetelijk en blijvend’, aldus Russell.